Blog: De vuurproef

Vaak heerst er verwarring omtrent de nuances tussen de taken van een general manager en die van een (onafhankelijk) bestuurder. Wat betekent het om als bestuurder deel uit te maken van de raad van bestuur, en hoe verhoudt deze rol zich tot die van de general manager?

We vroegen aan een van onze kersverse onafhankelijke bestuurders, Marc N., om een jaar lang een blog te schrijven na elke raad van bestuur waarbinnen hij zijn ervaring deelt. Marc is niet alleen een ervaren general manager maar ook een ‘krak met de pen’…

Toen ik na onze carpoolrit uit zijn wagen stapte na de eerste raad van bestuur in mijn nieuwe rol, en hem mijn beste wensen, van alles en nog wat men voor een nieuwjaar wensen kan, overmaakte, waren we allebei opgelucht.

Hij opgelucht omdat hij eindelijk zijn Havanna-sigaar kon aansteken waar hij nu al de hele namiddag naar hunkerde. Een succesvolle en goed gemanierde investeerder-bestuurder als M. legt alleen zijn wil op als het volgens hem dan echt niet anders kan.

Ik opgelucht om vast te stellen dat mijn vuurproef van deze eerste raad van bestuur vlot verlopen was.

Dezelfde positieve appreciatie werd trouwens door een aantal collega-bestuurders nadien per mail gedeeld. Er gingen enkele virtuele schouderklopjes rond zoals: “ een sterke, gevarieerde en aanvullende RvB” en telkens ook: “ veel werk aan de winkel … »

“Vragen stellen” had ik mezelf vooraf ingefluisterd. Luisteren, vragen stellen en weer luisteren naar het antwoord. Dit zou mijn legendarisch ongeduld als jarenlang managing director wel op de proef stellen! Maar ik wou nu, op mijn gezegende professionele leeftijd, wel eens een andere dimensie van het corporate leven leren kennen, en had me voorgenomen me in te tomen.

Vandaag was de vuurproef.

We keren huiswaarts met tientallen vragen die deels zijn gesteld, maar evenveel, zo niet nog meer ongestelde vragen. Want terwijl de andere bestuurders vragen stellen, doen ze bij mij alweer nieuwe vragen rijzen. Een lawine aan vragen die soms stokt , soms heel snel/ te snel (zouden we hier niet dieper moeten op ingaan?)  weer verder loopt en mijn hoofd doen borrelen. Tijdens de rit naar huis slaan die vragen nog meer op hol.

Ja, allemaal goed en wel. Maar wie doet nu wat? Mijmer ik mezelf terug in de meeting.

Als ex-bedrijfsleider komt spontaan mijn ‘profit-driven’ prestatie- beslis- en dadendrang naar boven.

Ik wil hier iets doen, en zou snel hervallen in: “zullen we dit of gaan we nu dat, en tegen wanneer en hoe gaan we dat dan doen, en hoe zullen we dat dan monitoren?”

Maar ik laat betijen en staar dromend naar de uitnodigende Havannas die in een lade van M’s auto meerollen met mijn gedachten. M. heeft er duidelijk vertrouwen in: “dit is een goede RvB, hier gaan we goed werk mee verrichten.” Ik knik en rol verder mee tot onze bestemming.

Terwijl hij zijn auto van mijn oprit maneuvreert zie ik er hem tevreden alvast een lekker exemplaartje aansteken. Geslaagd voor de vuurproef.

En terwijl M. in een sigarennevel wegrijdt denk ik aan de CEO die we met onze vragen achterlieten.

Marc N.

22.12.2023